Waar alle wegen rond blijven
en duizeling mij omduwt, neem ik
hazenpad met apensprongen,
neig nooit naar het midden.
Alles moet zwart of wit,
grijs beroerd mij niet, ken geen
hoogtevrees daar deze bruggen
steeds hoger worden gebouwd.
Dobber deze eenzaamheid
veilig in mijn hart, stijg boven
mislukte doorzichtigheid,
Ik zie wel waar ik val.
arie: | Dinsdag, februari 09, 2010 12:10 |
en als je valt; word je toch wel gevangen.. Mooie zekerheid toch? Knuff |
|
Quando: | Dinsdag, februari 09, 2010 11:46 |
Altijd altijd... Wel vaak. En soms is die grond ook niet zo hard. Of willen we juist dat ie dat wel is. Hoe dan ook, het komt goed. Zo niet dan toch. Hee ! Ja ! Dus (: Kus! |
|
Amon: | Dinsdag, februari 09, 2010 09:48 |
gelukkig is er altijd een vangnet! | |
Auteur: - Suus - | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 09 februari 2010 | ||
Thema's: |