Liefdespijnen 2
weer een sneeuwavond
en ow god wat voelen we ons zielig
tja was het niet altijd jij en ik
die zo konden genieten van dit gedoe
misschien ben ik wel ziek
of heel gewoon levensmoe
maar wil het je toch laten weten
kan je nog steeds niet vergeten
langzaam laat ik je los
natuurlijk wel
een toekomst voor ons is
als een wereld zonder zon en maan
moet je echt laten gaan
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Donderdag, februari 11, 2010 00:36 |
| Tijd om je horizon te verbreden.. best moelijk he Richard. Sterkte! Liefs, switi lobi |
|
| Anastacia: | Woensdag, februari 10, 2010 22:43 |
| weer voelbaar en loslaten doe je goed als het bestemd is komt het wel goed anders niet .liefs ana xx | |
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||