Klein in het grote ...
Water stroomt naar de bergen
niets is voor altijd
We lijken groot maar zijn nog dwergen
in onmetelijke strijd
De waarden ons gegeven
verbuigen als het riet
Staan rechtop in het leven
zolang je geen breuken ziet
De pijlen die we schoten
raken soms het doel
Vruchten ons ontsproten
maken het gevoel
De handen en de woorden
die het leven dragen
Zijn verbindende akkoorden
tot een kans van slagen
Het samenwerken is een nood
om de klus te klaren
Overlevend tot de dood
in het eind der jaren
Reacties op dit gedicht
| trucker klaas: | Zaterdag, februari 13, 2010 20:58 |
| @Indy Toma het is een metafoor om aan te geven dat niet alles vanzelfsprekend is groet ,klaas |
|
| karinvangelder: | Zaterdag, februari 13, 2010 20:55 |
| prachtig Klaas. lieve groet x Karin | |
| Indy Toma: | Zaterdag, februari 13, 2010 20:51 |
| Ik heb het helemaal gelezen en uiteindelijk heeft het wel iets, maar als ik al begin met ''water stroomt naar de bergen'' heb ik het eigenlijk al een beetje moeilijk. | |
| windwhisper: | Zaterdag, februari 13, 2010 11:26 |
| indruk achterlaten mooi Klaas lieve groet Cobie kuzzz |
|
| isolina: | Zaterdag, februari 13, 2010 10:22 |
| heeeeeeel mooi Klaas , samen werken zeker wel ,en wat zijn wij klein he op deze grote aarde en het oneindige universum , alles werkt samen knuff maria | |
Over dit gedicht
| Auteur: trucker klaas |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||