open wonden
hadden geslagen
in zuiver ongeschonden
trachtte ze
in haar overleven
het verdringen
als wapen hanteren
Marousia: | Dinsdag, februari 16, 2010 20:52 |
Ik vind dit inderdaad heel droefmooi, maar je schrijft nog altijd fantastisch. Liefs van Marousia | |
Quicksilver: | Dinsdag, februari 16, 2010 20:00 |
dat leest erg droevig! knuffs,dicky |
|
Indy Toma: | Dinsdag, februari 16, 2010 19:59 |
Knap, als je je zo kunt wapenen. Sterk gedicht! | |
Anastacia: | Dinsdag, februari 16, 2010 18:27 |
stilmakend groetjes ana | |
Big Lady: | Dinsdag, februari 16, 2010 17:57 |
stilmakend knuffels |
|
switi lobi: | Dinsdag, februari 16, 2010 15:49 |
Soms helpt dat toch het best.. ondanks alles. Bijzonder rakend lieve Tine. Lieve liefs, switi lobi |
|
ninodepino: | Dinsdag, februari 16, 2010 15:20 |
pijnlijk, mooi en bondig verwoord. grtjs, |
|
Auteur: verhavert | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 16 februari 2010 | ||
Thema's: |