aan smart toegegeven
opgeleverd afgeleverd opgeslagen en onddaan
weggeslagen overgelaten aan dit bestaan
nu wetend niet wetend wat ik toen wist
heb ik heel wat gemist
geschreewd geroepen en gezocht
totdat ik mezelf vinden mocht
gevonden onddekt bekeken en vergeleken
totdat wij bijna hetzelfde bleken
afwachtend opwachtend gedachte verzachtend
gedeeltelijk gehavend alles beheersend
aanvoelend afdrijvend aangrijpend aankijkend
zag ik een hart verward aangehard afgatard
bikkelhard verwikkeld in een leven aan smart toegegeven
opgeleverd afgeleverd opgeslagen en onddaan
weggeslagen overgelaten aan haar bestaan
nu wetend niet wetend wat zij toen wist
heeft zij heel wat gemist
geschreewd geroepen en gezocht
totdat zij haarzelf vinden mocht
gevonden onddekt bekeken en vergeleken
totdat wij bijna hetzelfde bleken
afwachtend opwachtend gedachte verzachtend
gedeeltelijk gehavend alles beheersend
aanvoelend afdrijvend aangrijpend aankijkend
zag zij een hart verward aangehard afgatard
bikkelhard verwikkeld in een leven aan smart toegegeven
weggeslagen overgelaten aan dit bestaan
nu wetend niet wetend wat ik toen wist
heb ik heel wat gemist
geschreewd geroepen en gezocht
totdat ik mezelf vinden mocht
gevonden onddekt bekeken en vergeleken
totdat wij bijna hetzelfde bleken
afwachtend opwachtend gedachte verzachtend
gedeeltelijk gehavend alles beheersend
aanvoelend afdrijvend aangrijpend aankijkend
zag ik een hart verward aangehard afgatard
bikkelhard verwikkeld in een leven aan smart toegegeven
opgeleverd afgeleverd opgeslagen en onddaan
weggeslagen overgelaten aan haar bestaan
nu wetend niet wetend wat zij toen wist
heeft zij heel wat gemist
geschreewd geroepen en gezocht
totdat zij haarzelf vinden mocht
gevonden onddekt bekeken en vergeleken
totdat wij bijna hetzelfde bleken
afwachtend opwachtend gedachte verzachtend
gedeeltelijk gehavend alles beheersend
aanvoelend afdrijvend aangrijpend aankijkend
zag zij een hart verward aangehard afgatard
bikkelhard verwikkeld in een leven aan smart toegegeven
Reacties op dit gedicht
| 88: | Zondag, februari 21, 2010 10:25 |
| jah..wanneer mag de spalk er af? :D | |
| videatur: | Zondag, februari 21, 2010 10:19 |
| mooi geschreven joh. Hoe is het met het vingertje. | |
| Rani: | Woensdag, februari 17, 2010 08:53 |
| o,ik had hem al gelezen!Het is de moeite waard! | |
| marriella: | Woensdag, februari 17, 2010 00:29 |
| sorry, Ik blijf je lastig vallen. Maar ergens maak je iets duidelijk voor mij dank je |
|
| ninodepino: | Dinsdag, februari 16, 2010 21:42 |
| heeft dit iets met 3D en avatar vandoen??:) leuk grtjs, |
|
| Quicksilver: | Dinsdag, februari 16, 2010 19:42 |
| Tjonge hier staat nog al wat, sterk indrukwekkend gedicht! Lief,dicky |
|
| Rani: | Dinsdag, februari 16, 2010 19:13 |
| Mooi, bijzonder geschreven! | |
| Indy Toma: | Dinsdag, februari 16, 2010 19:12 |
| Tja, heel hard. En dan ook nog moeite hebben met woorden die beginnen met ont.. Het valt allemaal niet mee. | |
| Marousia: | Dinsdag, februari 16, 2010 18:59 |
| Heftig en zeer intens schrijven, mooi gedaan. Liefs van Marousia | |
Over dit gedicht
| Auteur: geronnimo | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 16 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||