Leven
Wat Houd het In Om Te Leven
Het Waarnemen Van Alle Ellende Om Je Heen
Het Telkens Weer Verpesten
Van Iets Wat O Zo Goed Bedoelt Was
Het Verliezen Van Alles Wat Je Lief Hebt
Het Leven Je Lot
Elke Stap Die Je Zet Was Bestemd Gezet Te Worden
Iemand Heeft Je Touwtjes In Handen
Wat Je Ook Doet Zegt Of Denkt
Ben Jij Wel Werkelijk De Gene Die De Uiteindelijke Beslissingen Neemt ?
Je Toekomst
Niet Wetend Van Alles Wat Er Nog Komen Gaat
Je Gaat Het Onbekende Tegemoet
Je Loopt Je Lot In De Armen
En Laat Het Zijn Gang Maar Gaan
Mijn Leven
Het Is Bestemd Mis Te Lopen
Een Gelukkig Leven Behoort Mijn Niet Toe
Ik Laat Ze Niet langer Meer Mijn Levend Lijden
Neem Mijn Eigen Touwtjes In Handen
Lig Op Me Bed
Kijkend Om Me Heen Voor De Laatste keer
Maar Zonder Werkelijk Iets Te Zien
Bloed Druipt Naar Benden, Laatste Beetje Lucht Verdwijnt
Ik Ben Niet Langer Meer Hier, Zal Hier Ook Nooit Meer Zijn
Reacties op dit gedicht
| little vamp: | Zaterdag, februari 17, 2007 12:46 |
| ik denk, dat zelfs als je de touwtjes in eigen handen zou nemen, ook dat al voorbestemd zou zijn, maar kom op, alles komt goed, misschien niet direct, maar eens zal alles beter worden! sterkte liefs vampie |
|
| ElyOfDeath: | Zaterdag, februari 17, 2007 12:08 |
| Mooii... *knuffel* Xxx... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: **angel** | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 23 april 2002 | ||
| Thema's: | ||