Vader,

Je hebt me bedrogen,
Mij alle jaren voor gelogen,
Tranen die blijven stromen,
Ruzie's die maar blijven komen,
Gevangen in het bedrog dat jij bracht,
De gemene man met zoveel macht,
Mij altijd onder de duim wilde houden,
Maar ik die mijn eigen muurtje bouwden,
Om mezelf te beschermen tegen al jou gevaren,
Die er elke seconde,minuten en jaren waren,
Die mij lieten vallen als een baksteen,
Mij altijd achter liet eenzaam en alleen,
Ik was er vanaf voor maar slechts 2 jaar,
Maar nou drijgt er opnieuw weer gevaar,
Je blijft mij de schuld en de pijn geven,
Zodat jij naar een beter leven kan streven,
Maar niet na denkt over wat je je dochter aan doet,
Dat meisje met zoveel pijn maar oh zo zoet,
Jou nooit wat misdaan heeft altijd liefde uit handen gaf,
En nog verdiend zij blijkbaar de nodige straf,
Voor iets wat ze totaal niet verdiend maar toch krijgt,
Waar jij nog steeds over zwijgt,
Je weet het je voelt het maar je doet er niks aan,
Je laat je bloed eigen dochter zomaar vergaan,
Je laat haar door een hel gaan die jij hebt gecreerd,
En nog na al die jaren heb je er nog niks van geleerd,
Je kan haar niet aan je bouwt je eigen gevaar,
Niet alleen voor jezelf maar ook voor haar,
Waarom wil je haar zo straffen waarom op die manier,
Ze laat haar hart de deur voor de zekerheid op een kier,
Omdat ze jou diep van binnen nog een kans wilt geven,
Maar waarom verpest je nou toch altijd weer alles in haar leven?

xx