Naamloos lagen ze
in het hoofdstuk
het einde kende zijn finish
Ze verdrongen veel
de ochtenden bij het eten
het smeren van andermans brood
Lachen was hen vreemd
bij vriend en moeder thuis
waar het vaderland
bij wat gestreken blouses lag
windwhisper: | Zaterdag, februari 20, 2010 07:58 |
ik denk hier even over na liefs Cobie |
|
switi lobi: | Zaterdag, februari 20, 2010 00:12 |
Mijn vader zei altijd:"waar je brood is, is je vaderland".. Welterusten, switi lobi |
|
ela: | Zaterdag, februari 20, 2010 00:10 |
Deze lach weerklinkt als eigenspot of niet. ela |
|
Anastacia: | Zaterdag, februari 20, 2010 00:02 |
mooi geschreven | |
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 20 februari 2010 | ||
Thema's: |