De koekoek
Dat koekoeken niet opvoeden willen
Is een van natuur’s zeer vreemde grillen
De koekoek legt in een vreemd nest
Het jong wordt door een waardvogel gemest
Dat komt de waardvogel duur te staan
In dit geval een mus, zij vliegt af en aan
Degenen die dit tafereel bekijken
Zien onder het nest diverse lijken
Het koekoekjong houdt niet van delen
Hem kan het geen ene donder schelen
Elk ei, elk jong gaat pardoes overboord
Voor natuurbegrippen tamelijk ongehoord
Mams met de noorderzon, naar zuid vertrokken
Nu zit de heggenmus met scherven en brokken
Dit jong is niet van haar
Dat is haar zonneklaar
Maar ze weet niet wat ze moet
Dus ze voedt, voedt, voedt.
Eindelijk, als dan de tijd er rijp voor is
Is dit vooor de mus absoluut geen gemis
De koekoek hoort ergens klokken luiden
En vertrekt naar zijn ouders in het zuiden
De mus, vermagert tot op het bot
Geniet eindelijk zelfs eens de gevangen mot
Maar als de koekoek roept en u kunt het horen
Is zonder twijfel te lente geboren.
Indy Toma
Anastacia: | Maandag, februari 22, 2010 13:27 |
helemaal met Quicksilver eens laat die lente maar komen pracht geschreven liefs ana | |
Quicksilver: | Maandag, februari 22, 2010 13:24 |
Bijzonder diep dit natuur gedicht verwoord!Laat maar komen de lente, liever vandaag dan morgen;) liefs,dicky |
|
Auteur: Indy Toma | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 22 februari 2010 | ||
Thema's: |