De stilte van de dood.
Ik voel je,...dicht bij me,...
elke dag,...en ik zie je,
tussen de sterren en de maan,hoog in de hemel.
Ik zie je,...in mijn gedachten,en ik hoor je,
klagelijk janken,huilen,schreeuwen om hulp.
En dan, één kreet....vol angst,vol bitterheid.
Het is voorbij,een diepe leegte blijft achter...
in mij.
De stilte van de dood
Reacties op dit gedicht
| lies: | Vrijdag, april 26, 2002 19:38 |
| heel mooi echt waar .hou de moed erin he . xx liesje |
|
| steffiejgirl: | Vrijdag, april 26, 2002 17:55 |
| ik ben het helemaal met petra en evi eens et is egt mooi hou je taai |
|
| petra: | Woensdag, april 24, 2002 20:05 |
| net wat evi zegt; kippen vel krijg je ervan! laat de leegte je opvulen met goede herinneringen liefs petra |
|
| Evi: | Dinsdag, april 23, 2002 22:12 |
| pff, ik krijg er hier kippenval af, eng maar mooi, kom op he! k*s en heel veel liefs Evi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Amarillio | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 23 april 2002 | ||
| Thema's: | ||