Golfslag
Tijd is mij golfslag
van een traag verweren
onze bouwsels
die afkalven
en telkens nieuwe doden
die mij nu nog voorbijgaan
Tijd is mij een smelten
in druppels emulsie
de resten
van gesprekken
en telkens nieuw geborenen
die mij nu nog voorbijgaan
van een traag verweren
onze bouwsels
die afkalven
en telkens nieuwe doden
die mij nu nog voorbijgaan
Tijd is mij een smelten
in druppels emulsie
de resten
van gesprekken
en telkens nieuw geborenen
die mij nu nog voorbijgaan
Reacties op dit gedicht
| Veronica: | Donderdag, augustus 30, 2001 19:16 |
| Ik begrijp je niet helemaal, maar het mooie aan gedichten lezen is (voor mij) het herhaaldelijk lezen zodat je na een tijdje begrijpt wat de dichter voelt en het een stukje wordt van jezelf... knap geschreven jeRoen N.! |
|
| : | Vrijdag, augustus 10, 2001 23:14 |
| heel mooi!!! | |
| goudlokje: | Zondag, juni 17, 2001 01:09 |
| Erg mooi, technisch knap gedicht. Werkelijk een van de beste die ik tot nu toe zag. | |
| : | Maandag, juni 04, 2001 16:39 |
| haaaaahaaaaaaaa | |
| : | Vrijdag, november 03, 2000 12:27 |
| fuck you | |
Over dit gedicht
| Auteur: jeRoen Naaktgeboren | 
|
|
| Gecontroleerd door: Wim | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||