vallend over leven
je leek nog even
de maan aan te raken
in je vermeende eeuwigheid
tot de wind
je ging omarmen
en ik je heel diep zag gaan
vallend over leven
ging liggen
in herinneringen
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Woensdag, maart 03, 2010 15:03 |
| als het niet anders kan, maar veel liever laat ik alle bomen leven;) liefs,dicky |
|
| Bokkie46: | Woensdag, maart 03, 2010 13:17 |
| De wind waait waarheen hij wil.Het beeld van de ontwortelde boom heeft iets menselijks.Vallen en op staan vaak een innerlijk gevecht. liefs bokkie |
|
| Wieca: | Woensdag, maart 03, 2010 12:52 |
| Heel mooi | |
| Big Lady: | Woensdag, maart 03, 2010 10:45 |
| helaas was de wind sterker mooi verwoord knuffels |
|
| _Lieverdje_: | Woensdag, maart 03, 2010 10:35 |
| prachtig geschreven liefs |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, maart 03, 2010 10:20 |
| Toch niet je eigen berkenboom Tine mag je hopen. Met zulke windkracht is het moeilijk overeind te blijven. Mooike weer. Lief knuffke Anneke |
|
| willy peeters: | Woensdag, maart 03, 2010 08:47 |
| bomen of mensen ,ze lijken zo op elkaar | |
| Yellow: | Woensdag, maart 03, 2010 08:36 |
| droevig dat men de natuur steeds verder stuk maakt groetjes |
|
| switi lobi: | Woensdag, maart 03, 2010 08:35 |
| Och... :( het doet me altijd pijn een boom te zien vallen. Mooi afscheid Tine. Fijne dag, switi lobi |
|
| trucker klaas: | Woensdag, maart 03, 2010 07:41 |
| ''t leven ....het is buigen of barsten mooi geheel ,klaas |
|
| Anastacia: | Woensdag, maart 03, 2010 07:11 |
| mooi geschreven en ook triest liefs ana | |
Over dit gedicht
| Auteur: verhavert | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 maart 2010 | ||
| Thema's: | ||