De knollen die ik voor citroenen had gekocht,
smaakten wranger dan de appels waarmee ik peren vergelijk.
Niet te pruimen!
Maar van pure schaamte koos ik eieren voor mijn geld
aleer er op te gaan zitten.
Per slot van rekening had ik er geen kaas van gegeten
en zag er al helemaal geen brood in.
De brok was groot, dus zette ik mijn mond ernaar
en deed een klontje boter in de zure saus
door honing uit bramen te halen.
Ik constateerde dat de rapen gaar waren
en besloot dat mijn haring daar niet braden kon,
beet door de zure appel,
het sop was de kool niet waard;
Ik had me in de patatten laten zetten
en vond het een harde noot om te kraken.
Honger maakte mijn rauwe bonen niet zoet.
Ik had wél iets in de melk te brokkelen
en meer dan één vinger in de pap.
Nu weet ik waar Abraham zijn mosterd haalt.
Eet smakelijk en goede bekomst!
Quicksilver: | Woensdag, maart 10, 2010 14:49 |
Dan ben ik daar blij om dat jij nu weet waar Abraham de mosterda haalt! liefs,dicky |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, maart 10, 2010 11:18 |
graag gelezen! | |
switi lobi: | Woensdag, maart 10, 2010 07:51 |
Het is je goed bekomen.. erg graag gelezen! Liefs, switi lobi |
|
trucker klaas: | Woensdag, maart 10, 2010 07:17 |
mooie vastbijter ,klaas | |
ela: | Woensdag, maart 10, 2010 00:33 |
Een voedingsles, zo oud, en toch zo up to date. ela |
|
Auteur: honingbijtje | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 10 maart 2010 | ||
Thema's: |