verloren gevoel
Voordat ik mijn gedachten vertaalde in woorden
waren mijn gevoelens opgeborgen in een doosje
en de sleutel versmolten in eeuwige stilte
Op de hele wereld was jij de enigste
die het doosje openen kon
ik voelde mij eenzaam en verlaten
tot jij in mijn leven kwam
Als ik mijn ogen sluit
en luister naar jou woorden en wie je was
dan gaat mijn hart opnieuw tekeer
en voelde het alsof ik zestien was
Wat de sterren niet konden vermoeden
dat onze liefde zou vergaan
alles heb ik geprobeerd om jou terug te vinden
maar helaas het gevoel is nooit meer gevonden
en toch gaat er geen dag voorbij
dat ik niet in gedachten met je vrij
het spookt om de minuut door mijn hoofd
de kus van een ander, heeft jou gevoelens voor mij
voor altijd gedoofd
Reacties op dit gedicht
| Free((Bird: | Woensdag, maart 10, 2010 16:16 |
| pijnlijk maar mooi verdicht xx |
|
| Ayesha Maliangkay: | Woensdag, maart 10, 2010 13:17 |
| Iemannd die het waard is, is het simpelweg waard. Knoei met die gedachten, en je kunt response verwachten. A-iesja (Leuk pseudoniem he?) |
|
| provisoir: | Woensdag, maart 10, 2010 11:58 |
| Herkenbaar Naar mijn gevoel, je gedachten en zeker je liefde niet waard. Mooi geformuleerd. Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jackvanhouten | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 10 maart 2010 | ||
| Thema's: | ||