Kindergedicht 3
Eenzaam staat een kindje in de wind
Het hete zand maakte zijn ogen blind
Zijn leren huid toont vreselijke scheuren
akelige wonden die pijnlijk zeuren
Dan stort het ineen
en staat nooit meer op
In het zand ligt zijn lichaam
een verscheurde pop.
8 november 2005
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Donderdag, maart 11, 2010 10:33 |
| Niks geen zand dat de maag schuurt.. helemaal niets :( Fijne dag, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rick Ritterbeeks | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 11 maart 2010 | ||
| Thema's: | ||