dromen en steeds kijken
naar het statig groen
van eiken op de cour
de rust van studiezaal
voor het gezamenlijke eten
momenten om niet te vergeten
de avonden werden gerekt
na het gebed in de kapel
ging ieder naar zijn chambrette
dan kwam de angst
in passen surveilleren de hand
aan het gordijn het stil proberen
de fluisterstem die
over hemel sprak als je
de zonde van vannacht vergat
iedere dag het nieuwe
hopen dat een ander
eindelijk de wacht zou lopen
een geschonden jeugd
gediplomeerd met kerkelijk wantrouwen
kun je zo ooit nog van jezelf houden
wil melker
12/03/2010
Anneke Bakker: | Vrijdag, maart 12, 2010 12:48 |
Ik kan huilen om dit grote leed die kinderen aangedaan, ze hebben wel levenslang... Goed verwoord Wil. Lieve groet van Anneke |
|
Kenneth Rellum: | Vrijdag, maart 12, 2010 11:57 |
wat erg... dit leed, zo subtiel aan de schandpaal genageld. | |
Big Lady: | Vrijdag, maart 12, 2010 11:28 |
heftig stilmakend rakend geschreven knuffels |
|
Anastacia: | Vrijdag, maart 12, 2010 09:09 |
stilmaken gedicht liefs ana | |
lexx: | Vrijdag, maart 12, 2010 08:53 |
paters en pedo''s. goed gedicht. | |
trucker klaas: | Vrijdag, maart 12, 2010 07:26 |
de Ego''s groter dan geloof volgers blind en doof .... trieste realiteit mooi verwoord ,klaas |
|
steeeee: | Vrijdag, maart 12, 2010 07:02 |
knap | |
Yellow: | Vrijdag, maart 12, 2010 06:49 |
stilmakend | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 12 maart 2010 | ||
Thema's: |