lijnen stijl en recht
gebogen en kronkelend
kruisend of net niet rakend
kleuren vol verzadiging
over elkaar en nog eens op elkaar
gemengd tot ze uiteindelijk lelijk bruin uitslaan
dikke klonters verf op het ooit ongeschonden doek
onoverzichtelijk, betekenisloos
zo lijkt het althans
maar dit is echt naturalisme
dit is niet zomaar een landschap
dit is alles
leven, Liefde, dood, zelfs religie
alles
als willekeurige woorden
achtereen in een zin geplaatst
onleesbaar en toch
ze zijn de wereld waarin we leven
ze zijn de chaos, het abstracte wereldbeeld