traan
het leven is als een traan
je wordt geboren
in een rustige wereld
maar hoe verder je het leven ingaat
hoe eenzamer je bent
en dan raak je de weg kwijt
wanhopig zoek je naar hulp
maar niemand die er voor je is
en dan val je
als een baksteen op de grond
je wordt geboren
in een rustige wereld
maar hoe verder je het leven ingaat
hoe eenzamer je bent
en dan raak je de weg kwijt
wanhopig zoek je naar hulp
maar niemand die er voor je is
en dan val je
als een baksteen op de grond
Reacties op dit gedicht
| steee: | Donderdag, augustus 12, 2010 22:16 |
| Pijnlijk. ''t Leven is nie wat we verwachtn, geen -huisje,tuintje,kindje- , ofzo, geen -job van mijn dromen-, geen -fantastische ouders-, geen -vrienden die van me houden-, het is gewoon hard. | |
| elckee: | Woensdag, augustus 04, 2010 16:45 |
| kherkenda, en gweetda houvanje x3 |
|
| groentje mucho: | Dinsdag, april 06, 2010 20:50 |
| en voordat je het weet heb je een huis kom op, met ze allen!:) |
|
| Oorlam: | Woensdag, maart 31, 2010 16:25 |
| :) als een kiezelsteentje denk ik eerder | |
Over dit gedicht
| Auteur: Elkeee | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 31 maart 2010 | ||
| Thema's: | ||