Je hoeft niet uit te spreken; ik ren al
mijn afspraken voorbij om voor jou
voeten de deur te openen, het stof
te vegen en ik draag de was wel alleen
als iedere traptrede kraakt van
vermoeidheid.
Dat het ooit moet stoppen en ik
niet meer kan nu ik niet langer blind
jou over mijn lijf zie sloffen
wanneer ik mezelf heb neergegooid,
aan de kant heb uitgestrooid om
op tijd te kunnen zijn.
Op tijd de juist pagina opengeslagen
wijn op tafel en uitgestrooid om
de weg terug te vinden met
winkelhaken nog om mijn lichaam
gebonden, dat zou al lang
voorbij moeten zijn.
| arie: | Zaterdag, april 03, 2010 13:05 |
| tijd om niet langer te zwijgen en jouw werkelijke leven te herpakken.. Knuffffffff |
|
| Indy Toma: | Donderdag, april 01, 2010 22:33 |
| Zo kom je jezelf ineens tegen en beval je jezelf niet meer... tijd voor verandering. Suusses. | |
| Eternal: | Donderdag, april 01, 2010 11:52 |
| Prachtig geschreven, maar laat niet over je heen lopen hoor, jij hebt ook recht op een leven! | |
| Auteur: - Suus - | ||
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 01 april 2010 | ||
| Thema's: | ||