Steek je kop maar in het zand
zoek maar niet naar een bepaald verband
Doe maar of je neus bloedt
en loop maar weer mee met de rest van de stoet
Steek je neus maar in de lucht
doe maar ofdat je meer bent als de rest
Fluister maar mee met ieder gerucht
gedraag je maar als een verwend nest
Steek je ogen maar in je zak
jij wilt niet naar al dat verdriet te kijken
Wanneer was dat moment dat je gevoel brak??
en dat je alleen over jezelf kon zeiken?
Hallo Suzanne,mooi gedicht.Ik had net ook al effe gezien dat je op een gedicht van mij had gereageerd.Ik ga even kijken of ik nog meer werk van je kan vinden.
mazzel