zo langs de waterkant
verborgen in het zand
vond een jongen een munt
oud , wie weet , het had gekund

in zijn broekzak stopte hij hem
ging naar huis met zingende stem
hij wou hem aan opa tonen
maar die zat nog steeds te dromen

heel stil ging hij op zijn tenen
het trapje af naar beneden
daar zat oma in haar stoel
een dutje te doen ,een fijn gevoel

vlug naar buiten naar vader dan
die weet er misschien iets van
trots gaf hij vader het geldstuk
maar plos brak zijn fijn geluk

papa moest er zelfs om lachen
maar het jongetje liet zijn moed al zakken
vader zag die ene traan
in zijn kleine oogjes staan

hij zei ,jongen die munt is voor jou
iets wat ik als jongen ook graag wou
dus beloof me nu één keer
om die munt geen tranen meer

leg hem in je kastje klein
en hij zal je geluk ooit zijn