Het orgel speelt
“Het orgel speelt”
stond op de liturgie.
De organist dacht:
zal ik dan maar
in de kerk gaan zitten
en af gaan wachten
wat er komt?
Hij keek de kerk
eens rond.
Opeens werd hij gegrepen
door een beroerde
toets van zijn geweten
en terstond
speelde de organist
vol gratie
zijn meest ontroerende
improvisatie.
Dit is nog eens
een gave van de Geest
wist hij die nu begreep
hoe je die regel leest.
Reacties op dit gedicht
| styla: | Woensdag, april 28, 2010 10:04 |
| Mooi, sterk beschreven. fijne dag xstyla |
|
| Hilly N: | Zaterdag, april 24, 2010 20:48 |
| Prachtig schrijven Coby Veel lentegroetjes, Hilly |
|
| Hans Winter: | Vrijdag, april 23, 2010 22:16 |
| waar je gave je gegeven wordt, ja daar kom je tot je kunst. hans |
|
| Anneke Bakker: | Vrijdag, april 23, 2010 19:19 |
| Met een glimlach gelezen Coby, leuk gedaan. Mooie zonnig weekend wens ik je Anneke |
|
| switi lobi: | Vrijdag, april 23, 2010 13:19 |
| Prachtverhaal Coby! Liefsliefs, switi lobi |
|
| Zit@: | Vrijdag, april 23, 2010 12:41 |
| Leest gesmeerd, leuk geschreven! Groetjes |
|
| De kleine Vos: | Vrijdag, april 23, 2010 11:01 |
| heerlijk als je zo intens leven lijd omringt met orgel klanken fijne dag liefs Sonja |
|
| windwhisper: | Vrijdag, april 23, 2010 09:20 |
| een warme glimlach voor deze inspiratie lieve groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Coby Poelman-Duisterwinkel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 23 april 2010 | ||
| Thema's: | ||