Waar het om gaat.
Waar het om gaat.
Hij had zijn
uiterlijk niet mee,
was niet knap,
kreeg altijd nee.
Toen zag hij
een forse vrouw,
heus verdraaid
het klikte gauw.
Het ging niet
allemaal even vlug,
van voor naar achter
en weer terug,
maar zij keek naar
zijn binnenkant
en op het stadhuis
schonk zij hem
haar hand.
Zij zijn gelukkig
toch zo samen,
voor ons volgt
nu het Amen.
Want de schone schijn
het uiterlijk schoon.
is van binnen vaak
zo vals van toon.
Reacties op dit gedicht
| mucho*s ganzenveer: | Dinsdag, mei 04, 2010 11:43 |
| tja dat zeggen ze hier altijd beetje een dooddoener inmiddels |
|
| Fairouz: | Dinsdag, mei 04, 2010 11:38 |
| Mooi Jacques , van een mooi bord kan men ook alleen maar eten toch ? Het deed me ook denken aan die dame Susan Boyle men lachte haar al uit toen ze op het podium kwam. Een doodgewone vrouw zelfs een beetje simpel...en toen begon ze te zingen Jacques als de beroemde nachtegaal. Het publiek ging helemaal uit zijn dak ( nog een paar minuten geleden lachten ze haar uit ) Heb je het gezien ? Gemegenheid of liefde hoe je het ook wilt noemen is kleurenblind en wat de een mooi vind ? Liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jacques Kuijpers. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 04 mei 2010 | ||
| Thema's: | ||