Ik zal je nimmer meer
Ik zal je nimmer meer beminnen
Niet in daden niet in woorden
Of in simpele zinnen
Ik had je willen geven
Al wat ik had mijn lief
De passie van mijn leven
Het heeft niet zo mogen zijn
Je hart had al gekozen
Voor de wanhoop van de pijn
Je bent geketend door slavernij
Door de drugs die jou bezit
Je koos voor speed in plaats voor mij
Je brak mijn hart en zoveel meer
Je woorden ze spoken
En ja het doet nog zo’n zeer
Het zal wel even duren voordat ik mag vergeten
Die eindeloze mooie momenten
Waarin ik me echt veilig heb geweten
Ik hoop en ik bid dat je op een dag
De leegte niet meer vervult met drugs
Maar dat de liefde van God vullen mag!
18-04-10
Niet in daden niet in woorden
Of in simpele zinnen
Ik had je willen geven
Al wat ik had mijn lief
De passie van mijn leven
Het heeft niet zo mogen zijn
Je hart had al gekozen
Voor de wanhoop van de pijn
Je bent geketend door slavernij
Door de drugs die jou bezit
Je koos voor speed in plaats voor mij
Je brak mijn hart en zoveel meer
Je woorden ze spoken
En ja het doet nog zo’n zeer
Het zal wel even duren voordat ik mag vergeten
Die eindeloze mooie momenten
Waarin ik me echt veilig heb geweten
Ik hoop en ik bid dat je op een dag
De leegte niet meer vervult met drugs
Maar dat de liefde van God vullen mag!
18-04-10
Reacties op dit gedicht
| Br0ken: | Donderdag, juni 03, 2010 13:30 |
| prachtig geschreven ! Ik hoop met je mee.... |
|
| nevermindme: | Zondag, mei 09, 2010 16:55 |
| Ik bid met je mee | |
Over dit gedicht
| Auteur: Luna( ) | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 05 mei 2010 | ||
| Thema's: | ||