Mijn eigen kinderen zie ik bijna niet
Dat is nog het grootste verdriet
Het is waar de wet onvoldoende in voorziet

Het is eigenlijk wel raar
Ik maak dan ook wel bezwaar
Mijn eigen kinderen niet, maar zoveel anderen daar

Ja, u leest het heel erg goed
De vriendjes en vriendinnetjes die ik dagelijks begroet
Die vaak hier spelen met hun speelgoed

Te slecht voor de eigen kinderen
Het contact met vader moet verminderen
Toch de bezoekjes van derden die niet minderen

Het gemis aan de eigen dochters blijft
Niet alleen bij mij, maar bij een ieder bekijft
Door het gemis verstijfd

Ik antwoord hun naar eer en geweten
Al doe ik dat een beetje verbeten
Ze zijn even weg, maar nooit vergeten

Moeders ontvoeren met pret
Vaders die dit zouden doen meteen geplet
Op ouders rust hoe dan ook een smet

Als je mee werkt ben je ze kwijt
En je tegen werkt krijg je verwijt
Maar als je beide doet heb je ook die spijt


Een papa
(Voor mijn twee weggenomen dochters)