het begin
ik verstijf en voel de rillingen over mijn rug..
ik weet het zeker..jij komt niet bij mij terug..
ik heb dingen gedaan die niet mogen....
ik heb jou hele levensritme verbogen..
ik huil..en roep zachtjes jouw naam...
en ik zeg dat je niet weg moet gaan
je hoort me..en je kust me zacht..
en toen ontstond die mooie lach
je zei..het mooie aan liefde is dat het alles overwint
dit..dit is pas het begin
ik weet het zeker..jij komt niet bij mij terug..
ik heb dingen gedaan die niet mogen....
ik heb jou hele levensritme verbogen..
ik huil..en roep zachtjes jouw naam...
en ik zeg dat je niet weg moet gaan
je hoort me..en je kust me zacht..
en toen ontstond die mooie lach
je zei..het mooie aan liefde is dat het alles overwint
dit..dit is pas het begin
Reacties op dit gedicht
| Indy Toma: | Donderdag, mei 13, 2010 17:10 |
| Mooi mazzel dat er ´gevochten´ wordt om een relatie en deze niet zo snel op de klippen loopt. Heel mooi gedicht. |
|
| pieter christiaan paardenkooper: | Donderdag, mei 13, 2010 12:04 |
| houd dezulke in waarde pcp |
|
| anne(21): | Donderdag, mei 13, 2010 11:39 |
| Mooi geschreven Liefs anne |
|
| Meneer Zes: | Donderdag, mei 13, 2010 11:17 |
| Erg goed, mooie dichterlijke waarheid! God schiep de mens naar zijn evenbeeld. Liefs, 6-je |
|
Over dit gedicht
| Auteur: marichella | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 13 mei 2010 | ||
| Thema's: | ||