Hartrode slapenloze nacht:
Haar hart klopte in haar keel.
Het zweet kroop in kleine druppeltjes over haar gezicht op zoek naar een uit weg. Geschrokken keek ze achterom. Ergens klonk er een geluid.
Een vallend vat kletterde op de straatstenen. In haar haast struikelde ze en viel op de keien, waarbij ze haar knie open schaafde.
Snel stond ze weer op en rende veder. Voetstappen waren hoorbaar.
Niet een, twee, maar drie keer voordat het weer verdween in de nacht.
Ergens in de verte hoorde ze een gehuil. De angst kroop haar om het hart.
Bijna was ze thuis. Ze zag het hek al opdoemen.
Haar adem ging haastig op en neer.
Een koude windvlaag kreeg haar te pakken en bezorgde rillingen op haar rug.
Weer hoorde ze voetstappen. Bijna was ze bij het hek. Nog even.
Tot dat er een koude hand haar in haar kraag vatte en haar mee trok.
Een gesmoorde gil verdween in het donker.
Worstelend probeerde ze er aan te ontkomen. Maar toen de deken van haar gezicht verdween, besefte ze dat alles een nachtmerrie was geweest.
Fantasy 17-05-2010