Verwarend leventje,

Mijn gedachtes dwalen af,
Ik voel alleen mijn verdiende straf,
Na alles wat er gebeurt is,
Na alles wat ik mis,
Ik verdien straf ik moet het mikpunt zijn,
Daarom doen ze mij ook zo'n pijn,
Tranen schieten in mijn ogen,
Omdat mijn geluk is vervlogen,
Ik kan het niet verdragen,
En zit telkens maar met al die vragen,
Waarom ik altijd waarom?
Is dit soms een onopgeloste som,
Met vragen die niet worden beantwoord,
Is dat zoals het in mijn leven hoort?
Elke dag die pijn die straf die ik krijg van de wereld,
Is mij verdriet doen het enige wat telt?
Hoe moet ik verder als ik geen uitweg kan vinden,
Ik mij liever niet aan anderen wil binden,
Ik op de vlucht sla voor mijn problemen,
Omdat ik ze niet weg kan nemen?
Is het omdat ik gewoon geen raad meer weet,
Of omdat ik alle problemen vermeed,
Hoe moet ik verder in dit verwarrende wereld waar ik in leef,
Waar ik alleen naar geluk streef,
Die ik nooit zal krijgen omdat het in een verborgen schat schuilt,
Waardoor ik elke avond eenzaam in mijn kamer heb gehuilt,
Om de dingen die onverklaarbaar zijn gemaakt,
En om de dingen die mij diep van binnen hebben geraakt,
Is het omdat ik het geluk niet onder ogen durf te zien,
Of is het gewoon dat ik deze elende gewoon verdien?

xx