Leven!
Daar staat hij al uren,
op het met gras begroeide rots over de zee te turen
Denkend aan vroeger,
met herinneringen als zijn wens.
Hier lijkt het verleden weer eventjes te leven,
Even,... heel even was hij weer terug,
Als klein jochie spelend in het gras,
even wist hij weer hoe het voelde, hoe het was,
Vader en moeder etend aan een picknicktafeltje,
zijn zusje er naast in de wieg...
Afgeleid door een vlinder keek hij op,
plots terug in het hier en nu,
een traan wegvegend ziet hij zijn dochtertje aan komen huppelen.
Papa wat is er?
Ach kleine lieve Gens,
Soms is het leven heel fijn,
soms brengt het pijn,
maar onthoudt en herinner met je hart
dáár zijn de mensen die van je houden
ook al zie je ze maar heel soms
of zijn er hier niet meer
Denk er aan en herinner mijn lieve schat,
deze mensen zijn altijd bij je, altijd in je hart
op het met gras begroeide rots over de zee te turen
Denkend aan vroeger,
met herinneringen als zijn wens.
Hier lijkt het verleden weer eventjes te leven,
Even,... heel even was hij weer terug,
Als klein jochie spelend in het gras,
even wist hij weer hoe het voelde, hoe het was,
Vader en moeder etend aan een picknicktafeltje,
zijn zusje er naast in de wieg...
Afgeleid door een vlinder keek hij op,
plots terug in het hier en nu,
een traan wegvegend ziet hij zijn dochtertje aan komen huppelen.
Papa wat is er?
Ach kleine lieve Gens,
Soms is het leven heel fijn,
soms brengt het pijn,
maar onthoudt en herinner met je hart
dáár zijn de mensen die van je houden
ook al zie je ze maar heel soms
of zijn er hier niet meer
Denk er aan en herinner mijn lieve schat,
deze mensen zijn altijd bij je, altijd in je hart
Reacties op dit gedicht
| lexx: | Woensdag, mei 19, 2010 16:13 |
| je maakt je letters wel erg klein. ik zou het een slag groter doen. :) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: amare odium | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 19 mei 2010 | ||
| Thema's: | ||