Triptrappel
ik voelde me er veilig
maar ik was er zo eenzaam
vreemd te omschrijven
maar ik zag zoveel geluk
dat ik er zelf triest van werd
en ik wou blijven
om terug tevreden te worden
maar ik wou ook gaan
want ik voelde me
alleen en onbegrepen
ik triptrappelde nog wat
heen en weer
van bijna naar helemaal
en van helemaal naar bijna
maar de weg was nooit
op tijd vrijgemaakt
voor iemand als ik
dus triptrappelde ik nog wat
en begaf me dan naar huis
waar ik
eenmaal toegekomen
overmeesterd werd
door het vurig verlangen
te zijn waar ik niet meer was
en weg te blijven van mijn verleden
Reacties op dit gedicht
| ninodepino: | Zaterdag, mei 22, 2010 01:12 |
| als je geluk ziet :) nou...wat is het heden heerlijk dan heh dus ... keep your eyes open. grtjs, |
|
| Marousia: | Zaterdag, mei 22, 2010 01:08 |
| Bart weer heel mooi beschreven en best heel herkenbaar. Liefs van Lynn xx | |
| lexx: | Vrijdag, mei 21, 2010 16:20 |
| dezelfde sleur als altijd he bart. het spijt me, mij zegt het helemaal niks meer. er zit niks geen vooruitgang in je. | |
| Lion10cc: | Vrijdag, mei 21, 2010 15:05 |
| een mooi schrijven Bart zonnige groet Leon |
|
| M-Rose: | Vrijdag, mei 21, 2010 12:19 |
| ja trippel ma door je dagje Bke ontvang de zon hey chique jouw schrijven liefs van martje |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, mei 21, 2010 11:52 |
| joh..... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Nummer 127 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 21 mei 2010 | ||
| Thema's: | ||