Verdwaald in Februari
Februari
De toverhazelaar
Staat al in bloei
Haar gouden lokken
Lonken een
Verwarde ziel
Een reis van lichtjaren
Verdwaald
In de spelonken
Van mijn geest
Regendruppels
Kussen het glas
Van het open raam
Tijd druipt
Langs de muren
Voer me mee...
Hier ver vandaan
Rook rijst
Uit de daken
Van een
Anonieme stad
Ik adem
Zwarte mist
Ik loop zo hard
Als ik kan
Escapisme vertroebelt
Mijn tranende ogen
Sneeuwvlokken
Verbannen de warmte
Stalen kilte
Doet me denken
Aan je stem
Tijd zucht twijfel...
Wakker word ik oud
De toverhazelaar
Staat al in bloei
Haar gouden lokken
Lonken een
Verwarde ziel
Een reis van lichtjaren
Verdwaald
In de spelonken
Van mijn geest
Regendruppels
Kussen het glas
Van het open raam
Tijd druipt
Langs de muren
Voer me mee...
Hier ver vandaan
Rook rijst
Uit de daken
Van een
Anonieme stad
Ik adem
Zwarte mist
Ik loop zo hard
Als ik kan
Escapisme vertroebelt
Mijn tranende ogen
Sneeuwvlokken
Verbannen de warmte
Stalen kilte
Doet me denken
Aan je stem
Tijd zucht twijfel...
Wakker word ik oud
Reacties op dit gedicht
| kiezeltje: | Dinsdag, mei 25, 2010 21:21 |
| heel mooi geschreven Wolk zoekende naar.. kom ik uit bij je gedicht ! dankje | |
Over dit gedicht
| Auteur: Wolk | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 24 mei 2010 | ||
| Thema's: | ||