Recht hebben op…
Recht hebben op…
rol maar in mijn armen
als een kind in foetushouding
huil maar, schreeuw maar
krijs maar, rouw
ieder mens heeft recht
op verdriet dat niemand
kan ontnemen
voer jezelf alleen niet naar
het moeras van ellende
laat je niet opzuigen door drijfzand
ik tracht je troostend op te tillen
Reacties op dit gedicht
| Indy Toma: | Dinsdag, mei 25, 2010 23:43 |
| Mooi geven, dat je hier doet. | |
| arie: | Dinsdag, mei 25, 2010 20:22 |
| Je geeft zo een veilig gevoel en een stevige schouder Laurens liefs, arie |
|
| switi lobi: | Dinsdag, mei 25, 2010 15:14 |
| Zulke armen dragen meer dan alleen ellende. Geweldig dit! Lieve groet, switi lobi |
|
| Red One. : | Dinsdag, mei 25, 2010 12:28 |
| mooi, troostend dit. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 mei 2010 | ||
| Thema's: | ||