Anarchie van het venijn
anarchie van het venijn
het golft
moord en doodslag
in het klein
intolerantie en isolement
nemen weer toe als
anoniem onzichtbaar is
waar controle
nog sociaal kon zijn heerst
nu de anarchie van het venijn
mensen breken tot op het bot
om aandacht vragen
voor het eigen zieke lot
van volkerenmoord is niets geleerd
de menselijke aard apocalypst
nu eigen huis en haard
wil melker
31/05/2010
Reacties op dit gedicht
| trabant: | Maandag, mei 31, 2010 21:28 |
| Prachtig omschreven. Groetjes |
|
| Quicksilver: | Maandag, mei 31, 2010 11:33 |
| ja zo is het wel wil! het anarchie van het venijn fijne dag, liefs dicky |
|
| trucker klaas: | Maandag, mei 31, 2010 07:40 |
| de grootste rampen zijn die jezelf overkomen (relatief) er is in gevoel geen referentie over iemand die je nooit gezien hebt :( rest alleen verontwaardiging waarom er zoveel leed is goedemorgen ,klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 31 mei 2010 | ||
| Thema's: | ||