schakelaar
ik schakel de schakel om en word opgetild door het niets...ik begin te zweven en begin aan een lange reis …. mijn lichaam krult zich op in foetus houding....om zo te beginnen aan de reis die ik de ommekeer noem van mijn verhaal....zwevend naar het begin om te eindigen in een lichtstad ....van engelen...die me verder dragen naar de buik waar ik wil in slapen......
Reacties op dit gedicht
| kimberley: | Zondag, mei 05, 2002 23:47 |
| Heeeey vins, egt een mooi gedicht!! ik snap hem niet helemaal, maar daar zal ik wel weer te jong voor zijn:( maar hij klinkt heel erg mooi?:) Kusjes Kimberley | |
| Jo Aelmans: | Zaterdag, april 27, 2002 00:16 |
| Goed, Vins! Maar nu draai ik de schakelaar om... ;-) Jo. ;o)x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: vins | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 27 april 2002 | ||
| Thema's: | ||