Pijn in mijn giechel

Pijn in mijn giechel

Gossie wat doet dat zeer,
mijn verstandskies meld zich weer.
Hij wil erbij,
dat mag ook wel van mij.
Alleen het tandvlees werkt niet mee,
die blokeerd de entree.

De kies moet duwen en sjorren,
om zich door het tandvlees te porren.
Dat gaat gepaard, met pijn en een beurs gevoel,
er zijn vast vele die snappen, wat ik bedoel.

Geschreven door

*sproeten_snoet*

Reacties op dit gedicht

sproeten_snoet vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

ela:	Zondag, juni 06, 2010 16:46
Die verstandskies is zo dom nog niet. ela

[zwarte engel]:	Zondag, juni 06, 2010 12:39
gelukkig heb ik mijn verstand al! sterkte ermee, het kan wel even duren..

Over dit gedicht

Auteur: *sproeten_snoet*
Gecontroleerd door: pantarhei
Gepubliceerd op: 06 juni 2010
Thema's: [IK] [Humor]