elke dag wanneer je de stallen betreed
je nog niet gezien bent
maar herkend wordt
enkel alleen aan je voetstap
er wordt vol enthousiasme op je geroepen
gewoon blij dat je er bent

hun vertrouwen
dat ze stilaan in je handen leggen
een gedachte dat door hen wordt gelezen
gevoelens geuit zonder woorden
maar verstaan zoals nooit eerder
een slecht humeur wordt vergeven
en er wordt genoegen genomen met een veilige vrijheid

er zijn weinig mensen die
onvoorwaardelijk liefde kunnen geven
kunnen functioneren zonder de andere te willen veranderen
die leven zonder vooroordelen
het mooie kunnen zien van elke levensvorm

en misschien ben ik wel degene met vooroordelen
misschien ben ik wel degene met het bedorven hart
misschien ..
tijd zal de antwoorden brengen
maar nooit de wonden helen