Mama... ben nog zo klein
Jouw woede
Elke keer op mij gericht
De afdruk van jouw hand
Voel ik opnieuw op mijn gezicht..
Voel ik opnieuw op mijn gezicht..
Blauwe plekken zichtbaar
Maar de pijn voel ik al niet meer
Ik laat het maar gebeuren
Misschien stopt het een keer
Maar de pijn voel ik al niet meer
Ik laat het maar gebeuren
Misschien stopt het een keer
Wat heb ik verkeerd gedaan
Ik ben nog maar een kind
Ik bied geen weerstand,zeg geen woord
Weet toch wel dat jij van mij wint..
Ik bied geen weerstand,zeg geen woord
Weet toch wel dat jij van mij wint..
Ik had niet geboren mogen worden
En ik weet jou kind zal ik nooit zijn
Maar wat heb ik verkeerd gedaan
Mama,ik ben nog maar zo klein...
Maar wat heb ik verkeerd gedaan
Mama,ik ben nog maar zo klein...
Reacties op dit gedicht
| Am92: | Zondag, november 28, 2010 18:42 |
| prachtig verwoord. echt ademstilte | |
| Dolfijntje55: | Dinsdag, augustus 31, 2010 21:38 |
| Ik vind het heel mooi en heel diepgaand geschreven. Ook herkenbaar... sterkte Dolfijntje |
|
| Nickels: | Donderdag, juli 08, 2010 10:06 |
| Mooi geschreven, Sterkte ! Groetjes Nickels |
|
| anne(21): | Woensdag, juni 30, 2010 17:31 |
| *Slik* Mooi geschreven, meisiej, kippevel.. Liefs anne |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *silliej* | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 30 juni 2010 | ||
| Thema's: | ||