ingezakt
een wereld van dromen
stuikt in
vragen rijzen en blijven
groeien
vragen die nooit opgelost
zullen worden
niets om naar uit te kijken
om op te hopen
Geef me een degelijke reden
om voort te zetten
Een mens is niet geldig
een dierbaar iets geldt niet.
Omdat je me zou misen?
Wat ben je met mij,
als ik crepeer van de pijn?
Die brede schouders
zijn ingezakt
na jarenlange last
te torsen
stuikt in
vragen rijzen en blijven
groeien
vragen die nooit opgelost
zullen worden
niets om naar uit te kijken
om op te hopen
Geef me een degelijke reden
om voort te zetten
Een mens is niet geldig
een dierbaar iets geldt niet.
Omdat je me zou misen?
Wat ben je met mij,
als ik crepeer van de pijn?
Die brede schouders
zijn ingezakt
na jarenlange last
te torsen
Reacties op dit gedicht
| MayadeBij: | Zaterdag, april 27, 2002 18:09 |
| Ik adviseer Atlas eens lekker uitgezakt op de bank te hangen met een goed glas wijn, en alleen maar aan zichzelf te denken (doet wonderen, echt) Stompzinnig vegeteren in dom Geluk! | |
Over dit gedicht
| Auteur: rupsje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Susan | ||
| Gepubliceerd op: 27 april 2002 | ||
| Thema's: | ||