in zwart en wit
beroer ik toetsen
de vleugelklep omhoog
maar het trillen
van de snaren
brengt geen rode roos
een samenraapsel
van akkoorden ontsnapt
de dissonantenbrij
zij bloeien
ijle eenzaamheid
totdat ze uitgestorven zijn
mijn aanslag
kent de juiste tonen niet
voor een meeslepend levenslied
wil melker
08/07/2010
| entropy: | Donderdag, juli 08, 2010 16:29 |
| Dissonanten zijn ook mooi. :S | |
| Big Lady: | Donderdag, juli 08, 2010 15:06 |
| iedere keer breng je kippenvel op mijn armen zo rakend schrijf je knuffels |
|
| Anneke Bakker: | Donderdag, juli 08, 2010 10:06 |
| Zet deze tekst op noten Wil en je hebt jouw eigen levenslied. Ik wens je een mooie dag en zonder dissonanten, Anneke |
|
| Jannie Hoogendam: | Donderdag, juli 08, 2010 09:23 |
| je schreef al wel een prachtig levenslied...nu nog de juiste toon/melodie... weer een prachtig schrijven Wil kus Jannie |
|
| switi lobi: | Donderdag, juli 08, 2010 08:59 |
| Jij hebt jouw eigen tonen lieve Wil. Ik wens je een heerlijke zomerdag, switi lobi |
|
| trucker klaas: | Donderdag, juli 08, 2010 06:51 |
| De meeste aanslagen hebben een averechts effect :( het heeft ook te maken met het gevoel en het raken goedemorgen ,klaas |
|
| Auteur: wil melker | ||
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 juli 2010 | ||
| Thema's: | ||