Sluitingstijd.
Sluitingstijd.
Hier klinkt gerinkel van glazen,
welke oude resten schuimkragen draagt.
De lucht verwrongen,
van hop, nevelen verdampte zweet
vermengt met stinkende asem.
Buiten sluiten de luiken,
mensen dimmen het licht.
De dag is ten einde,
enkel nog de verkwikkende slaap in zicht.
Alleen voor hem in die muisstille straat,
hij, die alleen en wankel verder gaat,
zijn heil zoekt, in het licht van de kroeg.
Voor hem is het ''laatste'' rondje
altijd te vroeg.
18-07-2010
www.droomster.nl
Reacties op dit gedicht
| ela: | Zondag, juli 18, 2010 22:46 |
| Het is bij het voorlaatste rondje dat je moet stoppen, het laatste kan het einde inluiden. ela |
|
| switi lobi: | Zondag, juli 18, 2010 14:25 |
| Tja... hoe triest kan het zijn als je niets anders meer weet te doen.. Liefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: loes schaap | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 18 juli 2010 | ||
| Thema's: | ||