de tel ben ik kwijt geraakt
schrijven word ik nooit moe
gedichten geven veel ontspanning
‘t is ook het liefst wat ik doe
’n scala van levensverhalen
waar verdriet hand in hand
samen gaat in herinneringen
zij vormen een hechte band
soms eventjes tijd te nemen
een blik in eigen werk te slaan
't leven zien als een sneltrein
die alsmaar verder zal gaan
is niet belangrijk om te tellen
hoeveel uur geschreven zal staan
schrijven geeft veel ontspanning
hoop nog lang door te gaan
Karin
elckee: | Zaterdag, augustus 14, 2010 12:54 |
hoe doe je zoo''n foto? elcke x | |
karinvangelder: | Maandag, augustus 02, 2010 12:13 |
is zo waar Jannie. boekdelen vol inmiddels.. het stopt nooit ..eerlijk gezegd zou ik niet zonder schrijven kunnen jarenlang eerst met de pen nu met het toetsenbord . bedankt voor je lieve reacties ! liefs xx Karin | |
Jannie Hoogendam: | Maandag, augustus 02, 2010 11:37 |
Het is de fijnste uitlaatklep die er is:Schrijven!En het papier is zo geduldig,he? Mooi gedicht en graag gelezen,Karin Jannie |
|
trucker klaas: | Zondag, augustus 01, 2010 23:18 |
en het is plezierig om te lezen keer op keer :) groet ,klaas |
|
Hilly N: | Zondag, augustus 01, 2010 23:05 |
Blijf maar schrijven Karin, het is mooi om te lezen ook. Lieve groetjes, Hilly |
|
Anneke Bakker: | Zondag, augustus 01, 2010 16:33 |
Het schrijven verveelt nooit Karin, vanaf mijn zesde jaar ben ik er mee bezig,simpele kinderlijke stukjes, in de oorlog alles kwijtgeraakt, opnieuw begonnen en kan er nu niet meer mee ophouden, het heeft door omstandigheden wel een andere lading gekregen. Blijven doorgaan hoor, we lezen je graag, Lief knufke Anneke |
|
Auteur: karinvangelder | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 01 augustus 2010 | ||
Thema's: |