Velen vragen..
elke dag, zo veel stres,
die vragen in me hoofd..
voelen steeds zwaarder dan als lood,
schatje jij bent tot nu toe nog me eenigste hoop!
die vragen zitten in me hoofd,
niet secondes of minuten maar dagen, en mischien wel maanden,..
maar die vragen blijven maar vragen.
maar jij schatje,
jij bent een van mijn grootste vragen,
moet ik die keuzen nou wel of niet maken..
of moet ik me gevoel hier nou wel of nietbij laten
die vragen in me hoofd..
voelen steeds zwaarder dan als lood,
schatje jij bent tot nu toe nog me eenigste hoop!
die vragen zitten in me hoofd,
niet secondes of minuten maar dagen, en mischien wel maanden,..
maar die vragen blijven maar vragen.
maar jij schatje,
jij bent een van mijn grootste vragen,
moet ik die keuzen nou wel of niet maken..
of moet ik me gevoel hier nou wel of nietbij laten
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: dolfijn_herma | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 01 augustus 2010 | ||
| Thema's: | ||