Gebrandschilderde wolken
gebrandschilderde wolken
de lange gang
stond vol kerken
gevuld met gezang
zijn immense pilaren
stonden naar
de hemel te staren
in glas in lood bevolkten
gebrandschilderde wolken
het blauw van de lucht
deuren zwaaiden open
klokken gingen luiden en
de mensenzee golfde naar buiten
kleurrijk en verscheiden
rouwklagend om de heiden
die in de apocalyps is vermist
wil melker
04/08/2010
Reacties op dit gedicht
| esteban.: | Woensdag, augustus 04, 2010 21:16 |
| Op die zo typische manier geschreven Wil, ik herken uw stijl uit duizend... mooi, liefs esteban |
|
| Dirk Hermans: | Woensdag, augustus 04, 2010 17:50 |
| zeer special jou woorden knap gebracht | |
| pieter christiaan paardenkooper: | Woensdag, augustus 04, 2010 09:43 |
| apart schrijven, graag gelezen. pcp |
|
| Indy Toma: | Woensdag, augustus 04, 2010 08:38 |
| Tja, wat kan ik hier meer op zeggen dan dat ik -gebrandschilderde wolken- een prachtige combinatie vind. | |
| Elinora: | Woensdag, augustus 04, 2010 08:16 |
| goedemorgen Wil graag gelezen weer!!! lieve groet lin |
|
| trucker klaas: | Woensdag, augustus 04, 2010 06:47 |
| het blijft een zienswijze ,door standpunten gevoed .... fraai in woorden ,klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 augustus 2010 | ||
| Thema's: | ||