Zonder jou...
Zonder jou,
al zoveel jaren.
Het zal nooit wennen,
het hart dat niet kan bedaren.
Zonder jou,
eenzaam zo alleen.
Het zal nooit wennen,
liefde die ik nog steeds ween.
Zonder jou,
nooit meer praten.
Het zal nooit wennen,
na alles wat je hebt achtergelaten.
Zonder jou,
verloren vertrouwen.
Het zal nooit wennen,
blijf altijd van je houden.
Zonder jou,
dat pijnlijke gemis!
Het zal nooit wennen,
als je beseft wat ware liefde is...
al zoveel jaren.
Het zal nooit wennen,
het hart dat niet kan bedaren.
Zonder jou,
eenzaam zo alleen.
Het zal nooit wennen,
liefde die ik nog steeds ween.
Zonder jou,
nooit meer praten.
Het zal nooit wennen,
na alles wat je hebt achtergelaten.
Zonder jou,
verloren vertrouwen.
Het zal nooit wennen,
blijf altijd van je houden.
Zonder jou,
dat pijnlijke gemis!
Het zal nooit wennen,
als je beseft wat ware liefde is...
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, augustus 12, 2010 19:49 |
| ja heel herkenbaar gr.janny mooi verwoord! |
|
| elckee: | Donderdag, augustus 12, 2010 17:58 |
| mooi | |
| dark_fairy_marlisa: | Donderdag, augustus 12, 2010 14:38 |
| zeer mooi aangenaam om te lezen |
|
| lose control: | Donderdag, augustus 12, 2010 14:07 |
| mooi !! :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Frans07 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 12 augustus 2010 | ||
| Thema's: | ||