Ontbering
Ontbering
Somber zijn de dagen
Wanneer de regen druilt
Meevoelt met de wereld die zacht huilt
Wanhopig giert de wind
Voortslepen is haar lot
IJzig fris de winterkou
Die verkleumt tot op het bot
Neerslachtig en naargeestig
Zijn de woorden die ik vind
Dit gevoel dat mij aangrijpt
Ongewenst en onbegrepen
Verwekt in mij een angstig kind
Uitzichtloos en nutteloos
Met zo´n dag als nu te leven
Waar is de zon
De roep om warmte gebleven
In deze godsvergeten tijd
Die al het positieve
Het fijne en het lieve
Als de pest hier mijdt
Reacties op dit gedicht
| loes schaap: | Dinsdag, augustus 17, 2010 16:50 |
| Mooi geschreven! | |
| Elinora: | Dinsdag, augustus 17, 2010 15:10 |
| ik stuur je langs deze weg een bos zonnebloemen toe, hopende dat er een glimlach op je gezicht zal komen! liefs Lin |
|
| pieter christiaan paardenkooper: | Dinsdag, augustus 17, 2010 01:26 |
| en dit is nog maar het begin van herfst en winter sterkte dan maar voor de komende zeven maanden. pcp |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Henk Hoek | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 17 augustus 2010 | ||
| Thema's: | ||