Blinde Ogen
Ze staarde me aan
Met blinde ogen
Vlekken en illusies
De goudharige muze
Zong me toe
Lied'ren uit een ver verleden
De winter kleedde
Het landschap wit
De zilv'ren dageraad
Verbande de kille nacht
Terwijl de bomen ruifden
En het licht
Met rode tinten speelde
Tot de blad'ren
Hun duister graf vonden
Op de natte aarde
Ik zag de verwarring
In haar ogen
Twijfel en jaloezie
Ik was zeker dat ze dood was
Op die ochtend in augustus
Ze lag te midden
Van het dauwbeladen gras
De maan verdreef de zon
Het leven verdreef de dood
Net zoals haar schoonheid
Mijn zorgen verdreef
Ze opende haar ogen
En de hemel straalde weer...
Met blinde ogen
Vlekken en illusies
De goudharige muze
Zong me toe
Lied'ren uit een ver verleden
De winter kleedde
Het landschap wit
De zilv'ren dageraad
Verbande de kille nacht
Terwijl de bomen ruifden
En het licht
Met rode tinten speelde
Tot de blad'ren
Hun duister graf vonden
Op de natte aarde
Ik zag de verwarring
In haar ogen
Twijfel en jaloezie
Ik was zeker dat ze dood was
Op die ochtend in augustus
Ze lag te midden
Van het dauwbeladen gras
De maan verdreef de zon
Het leven verdreef de dood
Net zoals haar schoonheid
Mijn zorgen verdreef
Ze opende haar ogen
En de hemel straalde weer...
Reacties op dit gedicht
| loes schaap: | Dinsdag, augustus 17, 2010 16:51 |
| Mooi! | |
| Elinora: | Dinsdag, augustus 17, 2010 15:16 |
| Alleen maar prachtig!!!! |
|
| kerima ellouise: | Dinsdag, augustus 17, 2010 13:43 |
| als in een droom, mooi neergezet liefs kerima ellouise |
|
| switi lobi: | Dinsdag, augustus 17, 2010 13:10 |
| Wat mooi geschreven.. zoetzachte weemoed. Liefs, switi lobi |
|
| dark_fairy_marlisa: | Dinsdag, augustus 17, 2010 10:46 |
| mooi geschreven zelfs wat ontroerend |
|
