over de grens
Daar over de grens,
wil ik vertroeven,
ver weg in vervaging,
waar niets nog zal moeten.
Niemand zegt spreken,
niemand zegt zwijgen,
ieder voor zich,
als individu.
Het proeft er naar speels,
het smaakt er naar zoet,
nieuwe zomer in de mond,
zoals een klein koekje…
Heerlijkheid is er verzekerd,
in een wolk van lavendel,
zwart-wit beeld vergaat,
klinkt als Chopin in de oren.
Smachtend naar meer,
ja zo ideaal…
Of is ’t enkel schijn
en surrealistisch verbaal?
Want daar over de grens,
verloopt alles subliem.
Geen slecht mens, geen lelijk dier,
geen imperfectie te zien.
Foutloos wordt gewoonte,
saaiheid doordringt,
spanning zakt weg,
aan de andere kant.
Fictie tegen non-fictie,
idealisme tegen werkelijkheid,
verbeelding tegen routine
en de grens tegen het hier en nu.
Maar veldslag verloren,
want winnaar is bepaald.
Realiteit uitverkoren
en perfectie heeft gefaald!
wil ik vertroeven,
ver weg in vervaging,
waar niets nog zal moeten.
Niemand zegt spreken,
niemand zegt zwijgen,
ieder voor zich,
als individu.
Het proeft er naar speels,
het smaakt er naar zoet,
nieuwe zomer in de mond,
zoals een klein koekje…
Heerlijkheid is er verzekerd,
in een wolk van lavendel,
zwart-wit beeld vergaat,
klinkt als Chopin in de oren.
Smachtend naar meer,
ja zo ideaal…
Of is ’t enkel schijn
en surrealistisch verbaal?
Want daar over de grens,
verloopt alles subliem.
Geen slecht mens, geen lelijk dier,
geen imperfectie te zien.
Foutloos wordt gewoonte,
saaiheid doordringt,
spanning zakt weg,
aan de andere kant.
Fictie tegen non-fictie,
idealisme tegen werkelijkheid,
verbeelding tegen routine
en de grens tegen het hier en nu.
Maar veldslag verloren,
want winnaar is bepaald.
Realiteit uitverkoren
en perfectie heeft gefaald!
Reacties op dit gedicht
| De kleine Vos: | Vrijdag, augustus 20, 2010 14:40 |
| je gedicht raakt mee ja hoe zou het zijn over de grens mooi vorm gegeven Liefs Sonja |
|
| ela: | Vrijdag, augustus 20, 2010 10:58 |
| Je gaf zelf het antwoord, saaiheid troef, spijtig dat men hier de saaiheid wil verdrijven door gevecht en overheersing. ela |
|
| switi lobi: | Vrijdag, augustus 20, 2010 10:02 |
| Wellicht is het daar zo; we hebben voor onszelf althans wel dat beeld geschapen.. je draagt een warme naam zonnetje, koesterbaar. Liefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: zonnetje* | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 20 augustus 2010 | ||
| Thema's: | ||