Alcohol,
Alcohol,
Alcohol het venijnige vocht.
Waaraan jij je ziel hebt verkocht.
Waar is ons geluk naartoe?
Waarom werd jij me zo moe?
Het gif ging naar je hoofd.
Niemand die nog in jou geloofd.
Appart zullen we verder moeten.
Door het gif zullen we moeten boeten.
Waarom liet jij je klissen.
Door dit vochtige venijn?
We hadden o zo gelukkig kunnen zijn.
Alcohol het venijnige vocht.
Waaraan jij je ziel hebt verkocht.
Waar is ons geluk naartoe?
Waarom werd jij me zo moe?
Het gif ging naar je hoofd.
Niemand die nog in jou geloofd.
Appart zullen we verder moeten.
Door het gif zullen we moeten boeten.
Waarom liet jij je klissen.
Door dit vochtige venijn?
We hadden o zo gelukkig kunnen zijn.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Woensdag, augustus 25, 2010 20:36 |
| wat beetje bij beetje vrij maakt, veel te geven heeft, raakt bij veelvuldig nemen venijnig eigen van aard. hans |
|
| kerima ellouise: | Zondag, augustus 22, 2010 22:39 |
alcohol maakt zoveel stuk, veel meer dan soms zichtbaar is...of te laat... knuf kerima ellouise |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Mady | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 22 augustus 2010 | ||
| Thema's: | ||