zaadjes
als ik alle momenten
zou mogen uit zaaien
tot een tuin vol herinnering
waar in ik soms kan graaien
liefst op het mooie zuiden
met een klein zuchtje wind
en de eeuwige glimlach
die je langs de paden vind
elk zaaibed nauwkeurig uitgezet
hoge sterke bomen, kleine struiken
vrolijke kleurrijke wilde bloemen
en volle Engelse rozen die ruiken
hommels en bijtjes als vriend
een hek vol onvervulde dromen
als erf afscheiding met het leven
en dingen die nog gaan komen
zo geniet ik in mijn tuintje
en wil je even naast me zitten
op het bankje hemels blauw
neem dan stil je plaatsje in
wanneer verdriet om het hoekje kijkt
en regendruppels water geeft
laat me dan voelen, echt voelen
dat jij nog steeds in me leeft
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Vrijdag, augustus 27, 2010 20:32 |
| zo mooi ontroerend voelbaar gedicht, waar ik veel in herken lieve remie! fijn weekend, lieve groetknuff dicky |
|
| spring-in-het-veld: | Vrijdag, augustus 27, 2010 11:26 |
| dat stille plaatsje, ja, graag mooi beschreven, liefs, sihv |
|
| kerima ellouise: | Vrijdag, augustus 27, 2010 11:16 |
| zucht...heel mooi ...alsof je meeslentert bij het lezen, tussen beelden en gevoel! liefs kerima ellouise |
|
| Hans Winter: | Vrijdag, augustus 27, 2010 00:14 |
| * samen zaaien, samen uit gaan waaien, samen waar je onder handen van elkaar je planten kan verstaan, deze ene om je hele wezen om mij heen. * hans |
|
| switi lobi: | Donderdag, augustus 26, 2010 22:18 |
| Zie je wel:) Je bent het niet verleerd.. prachtig remie! Dikke kus, switi lobi |
|
| sb lavandula: | Donderdag, augustus 26, 2010 20:50 |
| prachtig, liefs hans | |
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 augustus 2010 | ||
| Thema's: | ||