Hooggevoelig
Hoge bergen diepe dalen.
Alles of niets.
Continue in gevecht met jezelf.
Wetend dat je vaak van je zelf verliest.
En dan weer verder glijd in je isolement.
Je zo onbegrepen voelen.
Vaak begrijp je jezelf niet eens.
Maar dan breken je zintuigen door je gedachten.
En zie je de kleine wonderen om je heen.
Een ondergaande zon, een frisse lentebries.
Deze dingen brengen je weer terug naar hoe mooi de wereld is.
En dan voel je, je weer intens gelukkig.
Alles of niets.
Continue in gevecht met jezelf.
Wetend dat je vaak van je zelf verliest.
En dan weer verder glijd in je isolement.
Je zo onbegrepen voelen.
Vaak begrijp je jezelf niet eens.
Maar dan breken je zintuigen door je gedachten.
En zie je de kleine wonderen om je heen.
Een ondergaande zon, een frisse lentebries.
Deze dingen brengen je weer terug naar hoe mooi de wereld is.
En dan voel je, je weer intens gelukkig.
Reacties op dit gedicht
| kristalkind: | Maandag, juli 16, 2012 21:55 |
| Wat mooi! Herkenbaar. Liefs |
|
| Hilly N: | Zaterdag, september 04, 2010 09:19 |
| Gelukkig dat je dan weer de wonderen ziet en geniet. Mooi geschreven. Groet, Hilly |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Daphne de Visser | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 03 september 2010 | ||
| Thema's: | ||